Vraag:
Wij allen, zoals wij hier zitten, zijn niet zo oorlogszuchtig en wij zouden niet anders willen doen dan naar vrede streven, maar het ligt zo weinig in onze handen. Wat kunnen wij doen om daar invloed op uit te oefenen?
Antwoord:
Hoe vaak hebt u nagedacht over de mogelijkheid, dat Rusland eens aan zou vallen? Hoe vaak hebt u erover gedacht, dat de Amerikanen niet helemaal de juiste politiek voeren? Hoe vaak hebt u erover nagedacht, dat Frankrijk wel op het punt schijnt te staan te gronde te gaan? Hoe vaak hebt u erover nagedacht, hoe ongelukkig het is, dat zij op het ogenblik atoomproeven nemen? Al deze dingen zijn op zichzelf nog niet zo onjuist. Zij kunnen gezien worden vanuit een negatieve en een positieve kant. Of u wilt of niet, wanneer u over deze dingen nadenkt, moet u kiezen: negatief, dan vreest u een dreiging; zegt u positief, dan zegt u dat er daadwerkelijk hier goed in zit en dat goede zullen wij tot uiting zien komen, ook al weten wij nu nog niet hoe. Wij vertrouwen erin, dat dit niet de tekenen van ondergang en decadentie zijn, maar integendeel de symptomen van een genezing van deze wereld uit een ziekte van twee wereldoorlogen en een mensheid, die langzaam maar zeker niet meer weet, hoe zij moet gaan. Het is een hergeboorte en dat is natuurlijk het pijnlijke van het ogenblik. Als u er zo over gaat denken, hebt u al veel veranderd. Dan zult u ook in uw gedrag, in uw spreken, niet alleen uw naaste omgeving, maar praktisch eenieder, die u ontmoet, in deze zin kunnen beïnvloeden, in meerdere of mindere mate. U zult andere mensen onwillekeurig kunnen dwingen tot een positivisme, omdat uw eigen reactie op hun negatieve bewering steeds is: ja, maar er is ook wat anders mogelijk... Deze manier bereikt u niet alleen in uw naaste omgeving. Hebt u wel eens uitgerekend, hoeveel brieven er met een sneeuwbalsysteem kunnen worden rondgestuurd, als je begint met zeven mensen en per dag steeds weer de brief wordt gelezen en verzonden? U ontmoet meer dan 7 mensen op een dag. U hebt meer kans zelfs dan zo'n brief nog om invloed uit te oefenen, omdat uw innerlijke gedachten sterker doordringen dan ooit woorden alleen kunnen doen. Ieder zal, wanneer u daar iets van meegeeft, zij het in mindere mate, diezelfde gedachte weer verder geven, ook al is het maar voor een kort ogenblik.
Uit de lezing: 31 januari 1958 - Gedachten van mensen en krachten van de aarde - Stem van gene zijde (lll)- 1957-1958
'Gedachten van mensen en krachten van de aarde '