Vraag:
Graag enkele voorbeelden van de wijze, waarop wij ons bedriegen.
Antwoord:
Ik kan u meerdere voorbeelden geven, maar weet niet, of u ze aangenaam zult vinden. Tevoren dus mijn verontschuldiging.
U leeft in een maatschappij, die alleen functioneren kan, omdat ieder pretendeert de leugens van anderen te geloven, terwijl hij weet, dat dit leugens zijn. Dit geldt voor de politiek, de godsdienst en het sociaal verkeer. Men weigert dit feit echter te erkennen.
Een mens probeert voortdurend, zich en anderen wijs te maken, dat hij onvergelijkelijk veel hoger staat dan een dier. Gelijktijdig gedraagt hij zich vaak op een wijze, waarvoor een dier zich zou schamen als het kon, maar de mens wil dit voor zich niet erkennen.
De mens predikt aan een ieder beheerstheid, maar zodra iemand zichzelf beheerst en weigert zich verder door anderen te laten manipuleren en beheersen, wordt hij uit de maatschappij uitgestoten en achtervolgd, tot hij sterft of zich onderwerpt. De gemeenschap doet dit uit gemakzucht, maar spreekt over handhaving van haar idealen en de vrijheid.
De mens predikt geweldloosheid, maar is gelijktijdig het meest verwoestende wezen op aarde, zonder het toe te geven, en zich rechtvaardigend met verhaaltjes. Hij predikt ook naastenliefde, maar vele dieren zijn voor hun soortgenoten barmhartiger dan mensen. Toch beroemt men zich op de "menselijke deugd".
De mens zegt aan God te geloven maar maakt van zijn godsdienst meestal een cultus van zelfverheerlijking, waarbij hij eigen uitverkiezing of mogelijkheid om de hemel te bereiken stelt tegenover het falen van allen, die zijn mening en zelfverheerlijking niet delen. Hij noemt dit dan de waarheid.
Uit de lezing: 11 februari 1966 - 'Stem van Gene Zijde' - 'Persoonlijke inwijding'